
Eindejaarswens van de troubadour

Uit onderzoek blijkt te zijn bewezen dat een nieuwe klant zeven keer iets van je voorbij heeft moeten zien komen voor er voldoende interesse is gewekt om klant te worden. Dit besef is de reden waarom er, met name op LinkedIn, heel veel mensen zijn die, op vaste tijden, vaak twee keer per dag, een post doen. Zij plaatsen content waarvan zij vinden dat die interessant is voor hun netwerk en met name content die een toekomstige klant moet verleiden ook klant te willen worden.
Ik heb het geprobeerd, maar ik heb het niet vol gehouden. Ik vind het erg moeilijk om twee keer per dag iets te bedenken dat interessant genoeg is voor mijn netwerk en bovendien nog een verleidingspoging moet zijn voor aankomende klanten. En dan heb ik het onderwerp tijd nog niet van stal gehaald. Nu, in coronatijd, zou ik iedere dag wel tijd kunnen vinden.
Maar in gewone tijden ben ik blij dat ik het daar veel te druk voor heb. Kenners spreken mij nu direct tegen, want tijd speelt geen rol. Er zijn namelijk apps die je kunt inzetten. Dan bereid je al je posts voor de hele week voor en apps als Hooter, Buffer en Later plaatsen jouw content op de tijd die jij vooraf hebt bepaald. Zo kun je twee keer per dag de spotlight op je zetten terwijl je zelf rustig buiten de schijnwerpers aan het werk bent.
Zo heb ik een tijdje iedere ochtend een quote gepost met daaronder een vast aantal hashtags; #QuoteOffTheDay #YannLawick #klankspijs #VermakelaarInOntroerendGoed #PionioDeClown #dezingendeoesterman
En ieder avond postte ik dan een mooi lied met als hashtag #SongOfTheDay
Ik vind het belangrijk dat mijn content altijd authentiek is. Ik bedoel daar mee dat ik alleen nummers en quotes post waar ik echt iets mee heb. Op die manier weet je ook zeker dat jouw volgers je op die manier beter leren kennen.
Zo kunnen ze er op vertrouwen dat als ze jouw pagina weer bezoeken ze misschien wel weer iets aantreffen wat ze aanspreekt.
Nu heb ik, al zeg ik het zelf, wel een heel brede muzieksmaak en houd ik, naast de soorten muziek dat ik zelf maak, ook van jazz, funk, pop, rock, punk, klassieke muziek en alles wat daar tussen zit. Misschien met een uitzondering voor techno en house muziek, een genre dat ik nooit heb leren waarderen,
Bij de quotes kom ik vaak op het esoterische gebied. Op een bepaalde manier ben ik wel spiritueel geïnteresseerd. Ik ben behoorlijk gevoelig.
Al zou je dat misschien zo op het eerste gezicht soms niet zeggen. Maar k voel veel. Doorgaans voel ik meer dan ik begrijp, en ik heb geleerd me dat toe te staan. Het is net zoiets als leren te vertrouwen op je intuïtie.
Verder post ik op LinkedIn en Facebook regelmatig content van anderen die ik interessant vind. En ook daar geldt dat je eerst moet geven voor je krijgt.
Zoals de kosten ook altijd voor de baten uit gaan, gaan mensen het jou pas gunnen iets van jou te delen, als jij dat ook voor hen doet.
Aan het eind van mijn post gisteren heb ik als Post Scriptum nog een commercial toegevoegd waar ik een heel klein rolletje in had.
Morgen en overmorgen zal ik dat weer doen, maar dan voor een andere bouwmarkt. Vandaag besluit ik met een commercial waarin de regisseur het leuk vond om alle clichés van de jaren tachtig te gebruiken, Ik mag wel vertellen dat we erg veel lol hebben gehad tijdens de opnames.
Ik hoop altijd dat de dingen die ik doe andere mensen inspireren. Zelf word ik ook voortdurend geïnspireerd door alles uit mijn omgeving. Zeker niet alleen online. Mensen op straat, gesprekken in de bus. Of, toen dat nog kon, in de horeca. Maar ook de natuur, kunst (met name kunst) en de dingen van alle dag kunnen prachtige bronnen van inspiratie zijn. Denk aan Simon Carmiggelt. Zo heb ik ooit een middag in het gras gelegen en heb ik, zoals ik als kind soms hele dagen deed, alleen maar naar de wolken gekeken. Een eindeloze bron van fantasie omdat de vormen voortdurend veranderen, en je er dus steeds weer andere dingen in kunt zien.
Wat is jouw verhaal?
Mijn verhaal. Het verhaal van Jan Willem. Zo’n kinderboek had ik ooit.
Ik ben gedeeltelijk opgegroeid in het Keltische Bretagne. De invloed van de streek en de cultuur zal er altijd blijven. Het is een soort aangename melancholie. De vinger is er niet altijd precies op te leggen, maar ik vloek nog steeds in het Bretons. En al ben ik inmiddels ongelovig, in het Bretons roep ik God nog regelmatig aan. Na Bretagne kwam het Brabantse Breda en daarna de noordelijkste Brabantse stad Nijmegen. Nijmegen ligt weliswaar in Gelderland, maar al die studenten uit het zuiden die zijn blijven hangen hebben een behoorlijke invloed op het Bourgondisch gehalte van de Keizerstad. Al tijdens mijn studie in Nijmegen ben ik bij een Commedia dell” Arte gezelschap gaan spelen waarmee we o.a. in Italië op traden.
Waarom ben je ondernemer geworden?
Ergens in de jaren tachtig begon ik met optreden. Daarvoor trad ik ook al op met bandjes. Ik wilde doen wat ik graag doe en ik wilde graag mensen vermaken. En voor ik het wist was ik een artistiek ondernemer.
Omdat er meer vraag was dan ik kon bieden. Ik kon maar op één plek tegelijk zijn. Ging ik bevriende muzikanten en zangers inzetten om mij te vervangen als ik al ergens anders speelde. Binnen de kortste keren had ik een impresariaat en zaten er andere mensen op mijn bureaustoelen achter mijn bureau dingen te regelen, Ik was ineens werkgever.
Van hoe ver ben je gekomen?
Daarna kwam er een periode met tegenslag en ellende. Oplichting, list en bedrog. Van zowel echte als witte boord criminelen. En dan hebben we nog de belastingdienst en de overheid. en “on top of that” problemen in de privésfeer gevolgd door een diep dal.
Maar onkruid vergaat niet. En waar een wil is is een weg. Om maar eens wat dooddoeners van stal te halen. Maar het ging niet vanzelf.
Waarom ben je je gaan specialiseren in jouw vakgebied?
De basis is voor mij het het mensen naar de zin maken, Verwennen eigenlijk. Toen ik mijn studie gastronomie in Antwerpen had afgerond, of eigenlijk al gedurende de opleiding, werd me steeds duidelijker dat voor mij koken voor gasten en muziek maken en zingen voor publiek heel veel overeenkomsten heeft. Als je het goed doet maak je een mooie herinnering. Doe je het nog beter dan creëer je een onvergetelijke beleving.
Wat is jouw missie & visie?
Mijn missie is het mensen verwennen met de “kunstjes” die ik beheers.
In de ideale wereld op een plek waar mensen zitten in een mooie ambiance met schilderijen, van mijn hand aan de muur. En tijdens de gerechten kom ik zo nu en dan een lied zingen wat iets te maken heeft met dat wat op de borden word geserveerd. Of ik speel op mijn accordeon, gitaar of de piano melodieën uit de streek van de ingrediënten van de maaltijd.
In zo’n setting kunnen de gasten met aandacht genieten. Dan proef je veel meer en krijg je ook van de liederen en de muziek veel meer mee. Uiteindelijk ga je horen wat je proeft en proeven en ruiken wat je hoort.
Jan Willem van Opstal Foto: Gerard Verschooten
De eerste huiskamerconcerten in de vorm van een diner gaan plaats vinden in het vooronder van museumschip de Opoe Sientje.
Voor mij is dit een soort logische opvolging want hier naast en op dit schip heb ik mijn eerste klank-spijs stappen gezet tijdens het ontwikkelen van het belevingsconcept de zingende oesterman.
Dit unieke concept, waarbij aan ieder gerecht van het diner, als bijzonder ingrediënt, een lied is toegevoegd, is hiervan het directe gevolg.
Nu ik net mijn studie gastronomie aan de PIVA Hotelschool in Antwerpen heb afgerond is het dan ook tijd geworden om u samen met uw disgenoten met aandacht van de muziek en de spijzen te gaan laten genieten.
Omdat ik alles zelf doe en het belangrijk is dat iedereen optimaal kan genieten van de op de gerechten afgestemde liederen kan ik maar voor een klein gezelschap werken. Zo behouden we ook de intieme taveerne sfeer van het ruim van de Opoe Sientje.
Dit intieme avondvullende programma met zes gangen diner ( inclusief de amuse) en akoestische live muziek, is te reserveren voor € 95,00 p/p
We hebben ook een mooi drank-arrangement samengesteld zodat u niet alleen bij ieder gerecht van een lied geniet wat het geheel completeert, maar het geheel wordt ge-upgrade tot een klank-drank-spijs concept.
Kosten: € 25,00 p/p
Denk er ook aan om allergieën, intoleranties en andere afwijkende voorkeuren bij de reservering te vermelden. Dan kan ik laten weten of ik er rekening mee kan houden.
Het didactisch restaurant van Hotelschool PIVA in Antwerpen heet Hof van Leysen. Het is voor mij een soort van eer om daar te mogen koken. Ik vind het heel fijn dat ik de zelfde chef die ik voor mijn eerste module in de opleiding tot hulpkok nu weer heb voor mijn laatste chef-module.
Chef Hans Van den Broeck is streng edoch rechtvaardig en heeft het bij mij voor elkaar gekregen dat ik alles wat ik maak, of van anderen zie, langs een soort van “Chef Van den Broeck- meetlat” leg. Dat wil zeggen dat als ik denk dat hij het goed zou vinden dat het dan dus prima in orde is. Daar staat dus tegenover dat als ik denk dat als hij er iets op aan te merken zou hebben het dus beter kan. ( En dat is helaas bijna altijd zo)
Ik had al de Patrick Stephan meetlat. Patrick is de zoon van Louis en Yvonne Stephan die ik zie als mijn reserve opa en oma. Hij stond jaren in de keuken van Hotel du Port in Lesconil, nadat hij het stokje over nam van zijn oma, die wij in het Bretons Mam Gouz noemde, wat grootmoeder betekent. Als ik iets maak, of proef, waarvan de smaak een associatie oproept aan iets wat uit die keuken kwam, dan voldoet het aan die Patrick Stephan meetlat. En dan ben ik dus zeer tevreden. ( Dat komt helaas nog maar zelden voor)
We zijn in de à la carte module begonnen met een zogeheten inoefenkaart.
Hierbij maakten we al prachtige gerechten en oefende we het samenwerken en met name de voorbereiding en de noodzaak van een goede mise en place. Gelukkig zit ik deze module in een hele fijne groep met stuk voor stuk mensen die hun uiterste best doen en die begaan zijn met de producten en die gaan voor kwaliteit. Echt fijn daar deel van uit te maken als enige “Hollander” tussen de Vlamingen.
Vorige week sloten we de 1e restaurantkaart af. Hierbij had ik de eerste keer onder andere de kreeft mogen bereiden. Ik mocht deze keer de kalfszwezerik voor mijn rekening nemen samen met mijn klasgenoot Jan Spangers.
Morgen beginnen we aan de tweede restaurantkaart.
Mijn aandeel bestaat uit het bereiden van knoflookschuim in het gerecht met varkenshaas en de portsaus bij de parelhoen.
De volgende gerechten staan vanaf volgende week donderdag op het menu;
en tot slot
Zoals u zult begrijpen heb ik er zin in!
Maar weer laat mijn lijf me in de steek. Gisteren had ik een laserbehandeling in het Radboud UMC. Er is iets mis met mijn aders, iets met klepjes die onvoldoende werken waardoor het zuurstofarme bloed niet goed meer terug stroomt naar mijn hart. De vorige keer hadden ze mijn rechterbeen gedaan en kon ik na een uur gewoon op de fiets naar huis. Ik had wel pijn, maar daar zijn pillen voor. (Of eigenlijk tegen natuurlijk)
Gisteren liep het anders. Na de ingreep bleken er complicaties te zijn. Ik bleef bloeden en er moest een vaatchirurg aan te pas komen om me weer op te kalefateren. *) (Lees hieronder hoe toepasselijk dit woord etimologisch is) De ingreep was om 13:30 uur en om iets voor 19:00 uur verliet ik voor de tweede keer pas de OK.
Ik mag de komende dagen niet staan en moet zo weinig mogelijk lopen.
Ik moest de lieve mensen waar ik mijn concept ging uittesten dus afbellen. Gelukkig reageerden zij heel sportief en begrijpend. Niet veel later werd ik zelfs via Messenger beterschap gewenst door de gasten waar ik voor zou gaan koken en zingen. Zo lief.
Nu zit ik dus met mijn been omhoog op de bank ziek te wezen en te balen.
“Diep zuchten en op de toekomst focussen” probeer ik tegen mezelf te zeggen. De gerechten, en bestellingen, flarden van de teksten van de liedjes, alles spookt nog door mijn hoofd, ook al weet ik dat ik daar nu even niks mee kan.
Het voelt als falen ook al weet ik ergens diep van binnen dat het dat niet is. Dit soort dingen hoort je sterker te maken geloof ik. Toch ben ik niet goed in tegenslag. Ik kan niet goed omgaan met teleurstellingen en nog slechter tegen teleur stellen geloof ik.
De zon schijnt, ik geniet van de vogeltjes in de tuin en ik zag net zelfs een vlinder. Weer maar eens reculer pour mieux sauter …
Klik hier om de nieuwsbrief in uw browser te lezen.
Delen mag 😉
Omdat ik heb ontdekt dat er een hele mooie overeenkomst is tussen componeren en gerechten verzinnen, en misschien nog wel een grotere vergelijkbaarheid tussen zingen voor publiek en koken voor gasten, ga ik twee van mijn passies combineren. Omdat je in beide gevallen je best doet om een mooie, bij voorkeur onvergetelijke, herinnering te bewerkstelligen heb ik gekozen voor de werktitel Moment Suprême.
Zo heette lang geleden ook mijn eerste CD, en nog langer geleden luisterde ook mijn speelmansgroep naar deze naam.
Mijn nieuwe activiteit is eigenlijk een uitbreiding van wat ik al deed in mijn act als de zingende oesterman.
Klank-Spijs combinaties.
(K)oester-momenten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een huiskamerconcert waarbij voor en na iedere gang een toepasselijk stukje muziek wordt gespeeld of een bijpassend lied ten gehore wordt gebracht.
Neem gerust contact op om te kijken welke klank-spijs-combinatie het beste past bij uw huiskamer, tuin, terras, boot of andere verrassende locatie.
Voor wie ook LinkedIn gebruikt;
Bezoek mijn zakelijke pagina daar ook eens (klik op de link)
Vermakelaar in Ontroerend Goed / Troubadour Yann Lawick
Lees ook Klank-Spijs combinaties
De nadruk zal liggen op het in de watten leggen van de gasten. Verwennerij.
Het is mij, door een nieuw vak te gaan leren, vooral opgevallen wat voor mij de overeenkomst is tussen mijn oude en mijn nieuwe beroep.
Alles wat je met aandacht doet wordt beter. En dat geld natuurlijk voor zowel luisteren als voor proeven. Bovendien kunnen ze elkaar versterken.
Als zingende oesterman heb ik al mensen kunnen laten genieten van mijn liederen over Bretagne met de smaak van de Bretonse oester in de mond. Sinds kort kan daar ook nog een Bretonse witte wijn bij worden geschonken of een Bretons speciaalbier. Of wat dacht u van Ierse deunen en drinkliederen in combinatie met Ierse oesters en Guiness.
En natuurlijk mag de Zeeuwse oester niet ontbreken en daar kan prima Nederlandse wijn of een streekbier bij worden genuttigd terwijl ik een mooi Nederlandstalig lied zing.
Ik ben nu aan het stoeien met het repertoire; welk lied past bij welk gerecht. En welk recept past bij welke uitvoering van welk nummer. De mogelijkheden zijn weer eens onuitputtelijk.
Het buiten koken met Buitenkokers zie ik steeds als een uitje en een mooie mogelijkheid om mijn passie voor koken te kunnen delen met mensen die je anders niet 1.2.3 tegen komt.
Ook is het leuk om te merken hoe snel geïnteresseerde deelnemers aan de buiten-kook-activiteiten trucjes en technieken uit de keuken oppikken. Ik vind het altijd een leuk idee dat je deze mensen dan een tip aan de hand kan doen waar ze naderhand hun voordeel mee kunnen doen.
Lees hier verder op hun site