Eindejaarswens van de troubadour
Zet je eigen spotlight aan
Dag 2 van de challenge
Uit onderzoek blijkt te zijn bewezen dat een nieuwe klant zeven keer iets van je voorbij heeft moeten zien komen voor er voldoende interesse is gewekt om klant te worden. Dit besef is de reden waarom er, met name op LinkedIn, heel veel mensen zijn die, op vaste tijden, vaak twee keer per dag, een post doen. Zij plaatsen content waarvan zij vinden dat die interessant is voor hun netwerk en met name content die een toekomstige klant moet verleiden ook klant te willen worden.
Ik heb het geprobeerd, maar ik heb het niet vol gehouden. Ik vind het erg moeilijk om twee keer per dag iets te bedenken dat interessant genoeg is voor mijn netwerk en bovendien nog een verleidingspoging moet zijn voor aankomende klanten. En dan heb ik het onderwerp tijd nog niet van stal gehaald. Nu, in coronatijd, zou ik iedere dag wel tijd kunnen vinden.
Maar in gewone tijden ben ik blij dat ik het daar veel te druk voor heb. Kenners spreken mij nu direct tegen, want tijd speelt geen rol. Er zijn namelijk apps die je kunt inzetten. Dan bereid je al je posts voor de hele week voor en apps als Hooter, Buffer en Later plaatsen jouw content op de tijd die jij vooraf hebt bepaald. Zo kun je twee keer per dag de spotlight op je zetten terwijl je zelf rustig buiten de schijnwerpers aan het werk bent.
Zo heb ik een tijdje iedere ochtend een quote gepost met daaronder een vast aantal hashtags; #QuoteOffTheDay #YannLawick #klankspijs #VermakelaarInOntroerendGoed #PionioDeClown #dezingendeoesterman
En ieder avond postte ik dan een mooi lied met als hashtag #SongOfTheDay
Ik vind het belangrijk dat mijn content altijd authentiek is. Ik bedoel daar mee dat ik alleen nummers en quotes post waar ik echt iets mee heb. Op die manier weet je ook zeker dat jouw volgers je op die manier beter leren kennen.
Zo kunnen ze er op vertrouwen dat als ze jouw pagina weer bezoeken ze misschien wel weer iets aantreffen wat ze aanspreekt.
Nu heb ik, al zeg ik het zelf, wel een heel brede muzieksmaak en houd ik, naast de soorten muziek dat ik zelf maak, ook van jazz, funk, pop, rock, punk, klassieke muziek en alles wat daar tussen zit. Misschien met een uitzondering voor techno en house muziek, een genre dat ik nooit heb leren waarderen,
Bij de quotes kom ik vaak op het esoterische gebied. Op een bepaalde manier ben ik wel spiritueel geïnteresseerd. Ik ben behoorlijk gevoelig.
Al zou je dat misschien zo op het eerste gezicht soms niet zeggen. Maar k voel veel. Doorgaans voel ik meer dan ik begrijp, en ik heb geleerd me dat toe te staan. Het is net zoiets als leren te vertrouwen op je intuïtie.
Verder post ik op LinkedIn en Facebook regelmatig content van anderen die ik interessant vind. En ook daar geldt dat je eerst moet geven voor je krijgt.
Zoals de kosten ook altijd voor de baten uit gaan, gaan mensen het jou pas gunnen iets van jou te delen, als jij dat ook voor hen doet.
Aan het eind van mijn post gisteren heb ik als Post Scriptum nog een commercial toegevoegd waar ik een heel klein rolletje in had.
Morgen en overmorgen zal ik dat weer doen, maar dan voor een andere bouwmarkt. Vandaag besluit ik met een commercial waarin de regisseur het leuk vond om alle clichés van de jaren tachtig te gebruiken, Ik mag wel vertellen dat we erg veel lol hebben gehad tijdens de opnames.
Ik hoop altijd dat de dingen die ik doe andere mensen inspireren. Zelf word ik ook voortdurend geïnspireerd door alles uit mijn omgeving. Zeker niet alleen online. Mensen op straat, gesprekken in de bus. Of, toen dat nog kon, in de horeca. Maar ook de natuur, kunst (met name kunst) en de dingen van alle dag kunnen prachtige bronnen van inspiratie zijn. Denk aan Simon Carmiggelt. Zo heb ik ooit een middag in het gras gelegen en heb ik, zoals ik als kind soms hele dagen deed, alleen maar naar de wolken gekeken. Een eindeloze bron van fantasie omdat de vormen voortdurend veranderen, en je er dus steeds weer andere dingen in kunt zien.
zie hier het resultaat
De opdracht van vandaag:
Wat is jouw verhaal?
Mijn verhaal. Het verhaal van Jan Willem. Zo’n kinderboek had ik ooit.
Ik ben gedeeltelijk opgegroeid in het Keltische Bretagne. De invloed van de streek en de cultuur zal er altijd blijven. Het is een soort aangename melancholie. De vinger is er niet altijd precies op te leggen, maar ik vloek nog steeds in het Bretons. En al ben ik inmiddels ongelovig, in het Bretons roep ik God nog regelmatig aan. Na Bretagne kwam het Brabantse Breda en daarna de noordelijkste Brabantse stad Nijmegen. Nijmegen ligt weliswaar in Gelderland, maar al die studenten uit het zuiden die zijn blijven hangen hebben een behoorlijke invloed op het Bourgondisch gehalte van de Keizerstad. Al tijdens mijn studie in Nijmegen ben ik bij een Commedia dell” Arte gezelschap gaan spelen waarmee we o.a. in Italië op traden.
Waarom ben je ondernemer geworden?
Ergens in de jaren tachtig begon ik met optreden. Daarvoor trad ik ook al op met bandjes. Ik wilde doen wat ik graag doe en ik wilde graag mensen vermaken. En voor ik het wist was ik een artistiek ondernemer.
Omdat er meer vraag was dan ik kon bieden. Ik kon maar op één plek tegelijk zijn. Ging ik bevriende muzikanten en zangers inzetten om mij te vervangen als ik al ergens anders speelde. Binnen de kortste keren had ik een impresariaat en zaten er andere mensen op mijn bureaustoelen achter mijn bureau dingen te regelen, Ik was ineens werkgever.
Van hoe ver ben je gekomen?
Daarna kwam er een periode met tegenslag en ellende. Oplichting, list en bedrog. Van zowel echte als witte boord criminelen. En dan hebben we nog de belastingdienst en de overheid. en “on top of that” problemen in de privésfeer gevolgd door een diep dal.
Maar onkruid vergaat niet. En waar een wil is is een weg. Om maar eens wat dooddoeners van stal te halen. Maar het ging niet vanzelf.
Waarom ben je je gaan specialiseren in jouw vakgebied?
De basis is voor mij het het mensen naar de zin maken, Verwennen eigenlijk. Toen ik mijn studie gastronomie in Antwerpen had afgerond, of eigenlijk al gedurende de opleiding, werd me steeds duidelijker dat voor mij koken voor gasten en muziek maken en zingen voor publiek heel veel overeenkomsten heeft. Als je het goed doet maak je een mooie herinnering. Doe je het nog beter dan creëer je een onvergetelijke beleving.
Wat is jouw missie & visie?
Mijn missie is het mensen verwennen met de “kunstjes” die ik beheers.
In de ideale wereld op een plek waar mensen zitten in een mooie ambiance met schilderijen, van mijn hand aan de muur. En tijdens de gerechten kom ik zo nu en dan een lied zingen wat iets te maken heeft met dat wat op de borden word geserveerd. Of ik speel op mijn accordeon, gitaar of de piano melodieën uit de streek van de ingrediënten van de maaltijd.
In zo’n setting kunnen de gasten met aandacht genieten. Dan proef je veel meer en krijg je ook van de liederen en de muziek veel meer mee. Uiteindelijk ga je horen wat je proeft en proeven en ruiken wat je hoort.
HET VRIJDAGINTERVIEW JAN WILLEM VAN OPSTAL
‘Ik wil mensen een onvergetelijke herinnering bezorgen’
Jan Willem van Opstal Foto: Gerard Verschooten
Of je hem nu een koksmuts, een mijter of een middeleeuwse baret opzet, het past hem allemaal. Accordeon, gitaar, piano? Hij bespeelt ze. Oesters of een 6-gangen menu? Hij bereidt ze met liefde. Jan Willem van Opstal is theatermaker, muzikant/zanger en culinair kleinkunstenaar. Onder meer.
De Gelderlander
Claudia Fitsch Nijmegen 29-11-19
Nijmegen 29-11-19
Jan Willem van Opstal is in Nijmegen vooral bekend als muzikant en ‘zingende oesterman’. Maar als je zijn cv leest, word je duizelig van alle activiteiten.
Je werkte in een circus, had als ‘middeleeuwse troubadour’ Yann Lawick een theaterprogramma, maakte CD’s. Maar je hebt ook ervaring in de zorg, begeleiding en kinderopvang.
Veel is toevallig zo gelopen. Mijn oudere zus, Jeanine, heeft het syndroom van Down. Vroeger, thuis, ging ik haar steeds meer begeleiden, bracht ik haar naar muziek- en dansles. Toen haar docenten stopten, nam ik het tijdelijk over, als muziekbegeleider en dansdocent. Tenminste, dat was de bedoeling, maar het werden een paar jaar. Zo ben ik uiteindelijk ook activiteitenbegeleiding gaan doen in de zorg.
Ik rolde daarna via werk en vrijwilligerswerk van het één in het ander en dan wilde ik een diploma op dat gebied. Activiteitenbegeleiding, muziektherapie, educatief werk. Ik heb veel geleerd, maar soms bleek dat een opleiding niet datgene bood wat ik zocht, zoals de kunstacademie.
Door jouw studie aan de Kopse Hof belandde je in Nijmegen?
Ja. Ik deed muziektherapie, totdat het dak van mijn huis waaide op een moment dat ik even weg was. De storm had mijn werkstuk, dat op de piano lag, ‘all over’ Lent geblazen’, waar ik woonde. In die tijd had ik nog geen computer en de moed ontbrak me om opnieuw te beginnen. Dus besloot ik over te stappen op de studie ortho-agogisch werk.
Ik blijf me ontwikkelen. Mijn jongste diploma is van juni dit jaar. De afgelopen jaren heb ik in Antwerpen aan de PIVA Hotelschool een ambachtelijke, klassieke koksopleiding gedaan. Daar leer je de fundamenten van het vak.
Je bent veelzijdig: kok, acteur, clown, muzikant, liedschrijver, ‘zingende oesterman’. Is muziek een rode draad?
Ja. Van huis uit hoorde ik veel klassieke muziek, mijn vader speelde piano en blokfluit, mijn moeder citer. Mijn vroege jeugd heb ik doorgebracht in het Bretonse vissersdorp Lesconil, waar mijn ouders onderzoek deden naar een bepaalde bacterie die op zeewier groeit. In Lesconil zat ik als baby soms in de box in café Ty-An-Aod, samen met het zoontje van de café-eigenaar. Mijn ouders waren bevriend met de cafébaas en zijn vrouw. Alan Stivell, toen nog niet beroemd, speelde daar op zijn Keltische harp, de vissers zongen er Bretonse liederen. Dat is mijn muzikale basis. Als kind kreeg ik bovendien al jong muziekles.
Die Frans-Bretonse erfenis zie je terug bij de zingende oesterman. De chansons en ‘les huîtres’, de oesters, vormen een harmonieuze combinatie, die ik verder heb uitgebouwd. Sinds kort heb ik een eigen bedrijf. Moment Suprême: klank-spijs concepten.
Wat moeten we ons daarbij voorstellen?
Een avondvullend meergangen-diner met muziek, ter plekke bereid bij mensen thuis of op een andere locatie. Iedere gang voorzie ik van een bijpassend lied. Muziek, gerechten en dranken kunnen elkaar versterken, waardoor je met meer aandacht geniet. Met de combinatie koken en kleinkunst ben ik, denk ik, redelijk uniek. Ik creëer koestermomenten, wil mensen een onvergetelijke herinnering bezorgen.
Wat drijft jou? Wat maakt musiceren, acteren en koken zo de moeite waard?
Ik ben een pleaser, vind het fijn om het mensen naar de zin te maken. Of ik nu voor ze zing of voor ze kook. Ik word oprecht blij als ik zie dat mensen genieten van een avond uit. Gastvrijheid heb ik van thuis meegekregen, mijn ouders waren heel sociaal, ontfermden zich over mensen. Zo namen ze eens een Engelse lifter mee in de auto. En naar huis. Die heeft uiteindelijk een jaar bij ons op zolder gewoond.
Daarnaast houd ik zelf erg van lekker eten en drinken. Een levensgenieter? Dat denk ik wel ja.
PASPOORT
Jan Willem van Opstal (Breda, 1965), doorliep na zijn jeugd in Frankrijk de middelbare school in Breda. In die tijd schreef hij een musical voor het jongerenkoor waarin hij zong en op zijn zestiende maakte hij zijn eerste clownsvoorstelling.
Hij pendelde als muzikant veel tussen Frankrijk en Nederland en deed internationale tournees met commedia dell’arte groep ‘il Popolo’ en diverse andere groepen.
commedia dell’arte groep ‘il Popolo’ en diverse andere groepen.
Vanaf 1986 treedt hij op als middeleeuws troubadour.
Hij was in de jaren ’90 de grondlegger van Upside Down Produkties, een impresariaat voor ‘ambulant vermaak op maat’, met troubadours, goochelaars, narren, waarzegsters, vuurspuwers en andere animatoren.
In 1998 kwam zijn eerste cd uit, Moment Suprême. Later volgden er meer.
Later volgden er meer.
In 2012 en 2013 trok hij langs theaters met zijn zelfgeschreven programma ‘Ontroerend Goed’.
Verder acteerde hij in bedrijfsfilms, educatieve films, commercials en een speelfilm.
Sinds enkele jaren brengt hij zingend de oester onder de aandacht van een groter publiek. Vanaf juli 2019 verzorgt hij ‘klank-spijs concepten’. Daarnaast werkt hij als projectleider en programmeur in het Wintercafé van Cultuurpodium Groene Engel in Oss.
Open inschrijf avonden
De eerste huiskamerconcerten in de vorm van een diner gaan plaats vinden in het vooronder van museumschip de Opoe Sientje.
Voor mij is dit een soort logische opvolging want hier naast en op dit schip heb ik mijn eerste klank-spijs stappen gezet tijdens het ontwikkelen van het belevingsconcept de zingende oesterman.
Dit unieke concept, waarbij aan ieder gerecht van het diner, als bijzonder ingrediënt, een lied is toegevoegd, is hiervan het directe gevolg.
Nu ik net mijn studie gastronomie aan de PIVA Hotelschool in Antwerpen heb afgerond is het dan ook tijd geworden om u samen met uw disgenoten met aandacht van de muziek en de spijzen te gaan laten genieten.
Omdat ik alles zelf doe en het belangrijk is dat iedereen optimaal kan genieten van de op de gerechten afgestemde liederen kan ik maar voor een klein gezelschap werken. Zo behouden we ook de intieme taveerne sfeer van het ruim van de Opoe Sientje.
Dit intieme avondvullende programma met zes gangen diner ( inclusief de amuse) en akoestische live muziek, is te reserveren voor € 95,00 p/p
We hebben ook een mooi drank-arrangement samengesteld zodat u niet alleen bij ieder gerecht van een lied geniet wat het geheel completeert, maar het geheel wordt ge-upgrade tot een klank-drank-spijs concept.
Kosten: € 25,00 p/p
Denk er ook aan om allergieën, intoleranties en andere afwijkende voorkeuren bij de reservering te vermelden. Dan kan ik laten weten of ik er rekening mee kan houden.
Koken in Hof van Leysen
Het didactisch restaurant van Hotelschool PIVA in Antwerpen heet Hof van Leysen. Het is voor mij een soort van eer om daar te mogen koken. Ik vind het heel fijn dat ik de zelfde chef die ik voor mijn eerste module in de opleiding tot hulpkok nu weer heb voor mijn laatste chef-module.
Chef Hans Van den Broeck is streng edoch rechtvaardig en heeft het bij mij voor elkaar gekregen dat ik alles wat ik maak, of van anderen zie, langs een soort van “Chef Van den Broeck- meetlat” leg. Dat wil zeggen dat als ik denk dat hij het goed zou vinden dat het dan dus prima in orde is. Daar staat dus tegenover dat als ik denk dat als hij er iets op aan te merken zou hebben het dus beter kan. ( En dat is helaas bijna altijd zo)
Ik had al de Patrick Stephan meetlat. Patrick is de zoon van Louis en Yvonne Stephan die ik zie als mijn reserve opa en oma. Hij stond jaren in de keuken van Hotel du Port in Lesconil, nadat hij het stokje over nam van zijn oma, die wij in het Bretons Mam Gouz noemde, wat grootmoeder betekent. Als ik iets maak, of proef, waarvan de smaak een associatie oproept aan iets wat uit die keuken kwam, dan voldoet het aan die Patrick Stephan meetlat. En dan ben ik dus zeer tevreden. ( Dat komt helaas nog maar zelden voor)
We zijn in de à la carte module begonnen met een zogeheten inoefenkaart.
Hierbij maakten we al prachtige gerechten en oefende we het samenwerken en met name de voorbereiding en de noodzaak van een goede mise en place. Gelukkig zit ik deze module in een hele fijne groep met stuk voor stuk mensen die hun uiterste best doen en die begaan zijn met de producten en die gaan voor kwaliteit. Echt fijn daar deel van uit te maken als enige “Hollander” tussen de Vlamingen.
Vorige week sloten we de 1e restaurantkaart af. Hierbij had ik de eerste keer onder andere de kreeft mogen bereiden. Ik mocht deze keer de kalfszwezerik voor mijn rekening nemen samen met mijn klasgenoot Jan Spangers.
Morgen beginnen we aan de tweede restaurantkaart.
Mijn aandeel bestaat uit het bereiden van knoflookschuim in het gerecht met varkenshaas en de portsaus bij de parelhoen.
De volgende gerechten staan vanaf volgende week donderdag op het menu;
pompoensoep met kreeftengarnituur en harde geitenkaas
op het pantser gebakken langoustines met blanke botersaus geparfumeerd met citroengras, groene asperges en gepofte trostomaatjes
gebrande schelvis suprême met een ponzuvinaigrette, romannescoroosjes, gemarineerde koolrabi en een crème van bloemkool
en tot slot
Zoals u zult begrijpen heb ik er zin in!
Tegenslag.
Vandaag had ik heel de dag willen koken. Het had de eerste stap moeten zijn in wat mijn nieuwe bedrijf moet worden. Ik was heel blij met de geboden kans. Morgen zou ik voor het eerst mijn nieuwe concept gaan uitproberen. Gisterenavond zou ik na mijn ingreep de rest van de inkopen doen en vandaag had ik heel de dag de tijd voor de mise en place gereserveerd. Ik kan nu eenmaal nog niet lang staan i.v.m. mijn hielsporen en vanwege de ingreep, maar ik had het goed gepland en voorbereid. Het dessert had ik gisterenmorgen al gemaakt en staat al in de ijskast.
Maar weer laat mijn lijf me in de steek. Gisteren had ik een laserbehandeling in het Radboud UMC. Er is iets mis met mijn aders, iets met klepjes die onvoldoende werken waardoor het zuurstofarme bloed niet goed meer terug stroomt naar mijn hart. De vorige keer hadden ze mijn rechterbeen gedaan en kon ik na een uur gewoon op de fiets naar huis. Ik had wel pijn, maar daar zijn pillen voor. (Of eigenlijk tegen natuurlijk)
Gisteren liep het anders. Na de ingreep bleken er complicaties te zijn. Ik bleef bloeden en er moest een vaatchirurg aan te pas komen om me weer op te kalefateren. *) (Lees hieronder hoe toepasselijk dit woord etimologisch is) De ingreep was om 13:30 uur en om iets voor 19:00 uur verliet ik voor de tweede keer pas de OK.
Ik mag de komende dagen niet staan en moet zo weinig mogelijk lopen.
Ik moest de lieve mensen waar ik mijn concept ging uittesten dus afbellen. Gelukkig reageerden zij heel sportief en begrijpend. Niet veel later werd ik zelfs via Messenger beterschap gewenst door de gasten waar ik voor zou gaan koken en zingen. Zo lief.
Nu zit ik dus met mijn been omhoog op de bank ziek te wezen en te balen.
“Diep zuchten en op de toekomst focussen” probeer ik tegen mezelf te zeggen. De gerechten, en bestellingen, flarden van de teksten van de liedjes, alles spookt nog door mijn hoofd, ook al weet ik dat ik daar nu even niks mee kan.
Het voelt als falen ook al weet ik ergens diep van binnen dat het dat niet is. Dit soort dingen hoort je sterker te maken geloof ik. Toch ben ik niet goed in tegenslag. Ik kan niet goed omgaan met teleurstellingen en nog slechter tegen teleur stellen geloof ik.
De zon schijnt, ik geniet van de vogeltjes in de tuin en ik zag net zelfs een vlinder. Weer maar eens reculer pour mieux sauter …
De zingende oesterman vertelt:
*) Opkalefateren– ook wel opkalfateren, betekent herstellen, opknappen of oplappen. De term komt uit de scheepvaart en heeft betrekking op het dichtmaken van naden om schepen waterdicht te maken. Etymologisch heeft het woord een Arabisch en/of Griekse oorsprong.
lees meer ….
Nieuwsbrief
Klik hier om de nieuwsbrief in uw browser te lezen.
Delen mag 😉
Moment Suprême
Omdat ik heb ontdekt dat er een hele mooie overeenkomst is tussen componeren en gerechten verzinnen, en misschien nog wel een grotere vergelijkbaarheid tussen zingen voor publiek en koken voor gasten, ga ik twee van mijn passies combineren. Omdat je in beide gevallen je best doet om een mooie, bij voorkeur onvergetelijke, herinnering te bewerkstelligen heb ik gekozen voor de werktitel Moment Suprême.
Zo heette lang geleden ook mijn eerste CD, en nog langer geleden luisterde ook mijn speelmansgroep naar deze naam.
Mijn nieuwe activiteit is eigenlijk een uitbreiding van wat ik al deed in mijn act als de zingende oesterman.
Klank-Spijs combinaties.
(K)oester-momenten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een huiskamerconcert waarbij voor en na iedere gang een toepasselijk stukje muziek wordt gespeeld of een bijpassend lied ten gehore wordt gebracht.
Neem gerust contact op om te kijken welke klank-spijs-combinatie het beste past bij uw huiskamer, tuin, terras, boot of andere verrassende locatie.
Voor wie ook LinkedIn gebruikt;
Bezoek mijn zakelijke pagina daar ook eens (klik op de link)
Vermakelaar in Ontroerend Goed / Troubadour Yann Lawick
Lees ook Klank-Spijs combinaties
klank-spijs combinaties
Nu ik bijna klaar ben met mijn koksopleiding aan de PIVA Hotelschool te Antwerpen ben ik voorzichtig vooruit aan het kijken. Zo ben ik bezig met het ontwikkelen van nieuwe concepten.
Ik ga, voortbordurend op het belevingsconcept van de zingende oesterman, huiskameroptredens combineren met koken.
Natuurlijk zal mijn focus vooral liggen op schaal- en schelpdieren en nog meer heerlijks uit de zee, maar er zal af en toe ook een uitstapje worden gemaakt naar gevogelte, vlees en zoetigheden.
De nadruk zal liggen op het in de watten leggen van de gasten. Verwennerij.
Het is mij, door een nieuw vak te gaan leren, vooral opgevallen wat voor mij de overeenkomst is tussen mijn oude en mijn nieuwe beroep.
Bij zowel mijn passie voor theater en muziek maken als bij het koken kun je stellen dat je werkt aan een vergankelijk product dat zorgt voor een mooie herinnering. Je creëert een moment waarvan je hoopt dat het een dierbaar moment wordt. In het gunstigste geval creëer je een onvergetelijke herinnering.
Alles wat je met aandacht doet wordt beter. En dat geld natuurlijk voor zowel luisteren als voor proeven. Bovendien kunnen ze elkaar versterken.
Als zingende oesterman heb ik al mensen kunnen laten genieten van mijn liederen over Bretagne met de smaak van de Bretonse oester in de mond. Sinds kort kan daar ook nog een Bretonse witte wijn bij worden geschonken of een Bretons speciaalbier. Of wat dacht u van Ierse deunen en drinkliederen in combinatie met Ierse oesters en Guiness.
En natuurlijk mag de Zeeuwse oester niet ontbreken en daar kan prima Nederlandse wijn of een streekbier bij worden genuttigd terwijl ik een mooi Nederlandstalig lied zing.
Ik ben nu aan het stoeien met het repertoire; welk lied past bij welk gerecht. En welk recept past bij welke uitvoering van welk nummer. De mogelijkheden zijn weer eens onuitputtelijk.
wordt vervolgt …..
PS ik ben gewoon weer terug op Facebook.
Het is toch gewoon makkelijker met dan zonder.
Het is toch gewoon makkelijker met dan zonder.
Op stap met Buitenkokers
Buitenkoken bij Buitenkokers
Het buiten koken met Buitenkokers zie ik steeds als een uitje en een mooie mogelijkheid om mijn passie voor koken te kunnen delen met mensen die je anders niet 1.2.3 tegen komt.
Ook is het leuk om te merken hoe snel geïnteresseerde deelnemers aan de buiten-kook-activiteiten trucjes en technieken uit de keuken oppikken. Ik vind het altijd een leuk idee dat je deze mensen dan een tip aan de hand kan doen waar ze naderhand hun voordeel mee kunnen doen.
Lees hier verder op hun site
